TUZ MASALI

TUZ MASALI

Hemen hemen hepimizin bildiği bir masaldır.Bir padişahın üç oğlu vardır ve bir gün babaları çocuklarına –imtihan etmek için- şöyle der:

Söyleyin bakalım,beni ne kadar seviyorsunuz?

Birincisi babacığım seni en değerli maden olan altın kadar seviyorum, diğeri seni elmas kadar seviyorum,en küçüğü ise:Babacığım seni tuz kadar seviyorum der.

Padişahın bu cevaba oldukça canı sıkılır ve küçük oğlunu saraydan uzaklaştırır. O artık yalnız yaşayan ve tuz diyarının tek varisi olan bir prenstir.Ülke altınlara,elmaslara boğulur,diğer taraftan tuz kaynakları tek tek kurur.Bütün saray halkının ağzının tadı kaçmıştır.Zenginliklerin hiçbir değeri kalmamış tussuz bir hayat tatsız bir hayat olmuştur.

İşin farkına varan padişah oğlundan özür diler ve onu saraya tekrar getirtir.Masal mutlu sonla biter.

     Bugün yaşadığımız dünyada elbette maddi sıkıntı çeken insanlarda var. Ama bilim ve teknolojinin çok gelişmesi sonucunda ister Kaf Dağının ardında ister gerçek olsun yada yaşamış hiçbir kralın sahip olamadığı sayısız nimetler içindeyiz.80 günde devrialem değil bir günde devrialem yapabileceğimiz vasıtalarımız var.El şaklatıp bir gün eğlence için beklememize gerek yok.Parmak ucuyla ve bir hareketle internet üzerinden dünyanın bütün eğlencelerini gözümüzün önüne getirebiliyoruz.

     Diğer taraftan tuz gibi sadece ağzımızın tadı kaçmadı.İnsanlığımızı bütün insani değerlerimizi kaybettik.

ALLAH’ım ;Ben bütün insanlarla beraber ne kadar mutluyum diyebilen bir insanı HAYAL BİLE edemiyoruz.

Sorunumuz basit tuz sorunu değil koskaca bir insanlığın sorunu.

Selam ve dua ile.